Sisi | Wegspitten van de stress | Repino | Charleston farmhouse | Als de aarde beeft | Eerderachterbroek | West-Ierland En tenslotte enkele passages uit een bijdrage voor Midi, over wandelen in West-Ierland. Wandelen in West-Ierland (Twee fragmenten) Connemara is het terrein van de Twelve Bens - een bergketen die met maximaal duizend meter nauwelijks alpine proporties kent maar een verpletterende indruk achterlaat. Dit is ook de Gaeltacht, de regio waar nog Iers wordt gesproken en naambordjes dikwijls ‘onvertaald’ blijven. Handig om te weten: tra is strand, en an lar centrum... De Twelve Bens heten in het Iers Na Beanna Beola, of ook wel ‘de danseressen van Connaught' (de oude naam voor noordwest Ierland). Ze zijn elk moment anders: binnen luttele minuten jakkeren wolkenvlagen langs de bergwanden, spannen twee of drie regenbogen zich over de toppen en sprankelt de zon er op alle mogelijke schakeringen groen. In dit helle, westelijk licht lijkt het of je de pieken zo kunt bestormen. Vaak zie je ze dubbel, want elke meter wordt weerspiegeld in Connemaras spreekwoordelijke duizend meren. Altijd ruik je de zoete geur van veen en heide, met een vleug zilt van zee, en hoor je het water, in drieste stromen of gorgelende geultjes. (...) Wandeltocht boven Leenane, Co. Mayo, Ierland. Vanaf Connemara volgden we de 'Western Way', het lange afstandspad dat dwars door het stille graafschap voert. De baai biedt oesters, mosselen en Jacobsschelpen, het omringende land duizenden groene tinten. En stilte. Leenane, anker aan Ierlands fjord Noordelijk van Connemara ligt Killary Harbour, aan de zuidoever afgeschermd door de Maamturk Mountains en aan de overzijde door de Sléibhte Chnoc Maol Réidh. Er torent één piek bovenuit: Mweelrea Mountain is met zijn 2.688 voet de hoogste top van Connaught. Niet de heiligste, want die eer valt Croagh Patrick toe, verderop aan Clew Bay. De ruime baai van Killary wordt ‘Ierlands enige fjord’ genoemd. Maar wat voor een fjord! Behept met een ‘dramatisch vista’s’ zoals de Ieren zeggen werd hier geheel begrijpelijk de indrukwekkende film 'The Field’ opgenomen (met wijlen Richard Harris in de hoofdrol) waarnaar foto's in het plaatselijke visrestaurant nog verwijzen. Genieten van het fjord kan volop, want de Western Way slingert er lang omheen, en vervolgt zijn weg via de aansluitende Foxford en Sligo Way richting Donegal. Maar hier, op de grens van graafschap Mayo, moet elk mens eerst eens de tijd nemen, en op adem komen. Inishmore, Aran Islands, voor de kust van Galway. Per mountainbike afdalend vanaf een heuvel zagen we bij klaarhelder weer The Burren liggen, de alpine kalkvlakte in Co. Galway. Als je dacht alle samengebalde schoonheid van Ierland reeds achter de knopen te hebben, kom je prettig bedrogen uit. Het aan de boorden van Killary gelegen dorpje Leenane vraagt erom je anker uit te gooien, in deftige country house hotels of juist het gemoedelijke Portfinn Lodge, ideale pleisterplaats voor vissers en wandelaars. Vanuit je kamer stap je vrijwel direct op de overal goed aangegeven Western Way - elke meter op het pad maakt je sprakeloos over zo véél schoonheid. Hier kan een mens zich nog laven aan stilte, water, bergen en lucht. Fijn vooruitzicht: de route door de rust van landelijk Mayo beloopt 177 km, met verbluffende vergezichten bij iedere stap. Zou er tijd overblijven voor het rijtje parels in Ierlands kroon? Want deze streek verlaten zonder een wandeling over de Atlantische Aran Islands, mag eigenlijk niet. Hoe anders, maar ook hoe groots is de stenige, naakte schoonheid van Inishbofin en Inishturk, waar men grapt dat Amerika de volgende halte is... (...)

home | contact | colofon | disclaimer